Wees geloofd, mijn Heer, om broeder Wind
en de lucht, bewolkt of helder
en van iedere weersgesteldheid
waardoor Gij uw schepselen in stand houdt.
Aan het strand, jij en ik,
weet je nog?
Jij was zo’n joch met bolle wangen,
ik was jouw schutterige zusje.
Illustratie: Martin Kwak
Plagend broertje, jij!
Goedmoedig
wipte jij mijn hoed af,
blies jij in mijn warhaar zand
probeerde je me telkens weer
omver te krijgen.
Ik duwde lachend terug,
met armen als gestrekte vleugels
leunde ik op jou,
gierend bood je weerstand.
Zo smaakt plezier!
Naar zout en zand
en desgewenst een ijsje
in de luwte.
En heel soms was ik bang van jou,
als je zo woest werd – waas voor je ogen.
dan rende ik naar vader,
die ons beiden op een knie trok,
weet je nog?
Hij stelde mij gerust,
en maande jou tot kalmte.
,,Maak je niet zo druk,
ik houd van jullie
allebei!
En bovendien:
wij zijn hier maar
met vakantie.’‘
– Titia Lindeboom
⇐ Naar het gedicht Zuster Maan
Naar het gedicht Zuster Water ⇒