Wees geloofd, mijn Heer, om broeder Vuur
door wie Gij de nacht verlicht.
Hij is mooi, vrolijkmakend, krachtig en sterk.
Het Goede Nieuws vlamt
van de zeepkist
Alsof je vuur spuwt
blijmoedig, warmbloedig
Strak in het pak en
onwankelbaar. Daar
op die gammele latjes
vertel je van God
in het park
Het miezert en mist
mijn botten zijn koud
zompig de grond en
vochtig het gras
jij glimlacht maar door
Stopt er een wandelaar
smachtend naar warmte
Jogt er een horde
ons spottend voorbij
Soms groei ik en bloei naast
mijn vurige broer
Soms ruk ik het liefste
die das van je nek
“Doe jij maar normaal!”
Intussen
wijs jij naar de hemel
kijk ik naar mijn tenen
O broer, laat mij gaan
O broer, steek mij aan
laat mij vonken en vlammen
brandend verlangen
want zelf vind ik slechts
natte lucifers
– Titia Lindeboom
⇐ Naar het gedicht Zuster Water
Naar het gedicht Zuster Moeder Aarde ⇒
Wow. Die komt wel binnen. Bijzonder hoe je alles verwoordt en verbeeldt.